Kralj Stefan Vladislav I (oko 1198–oko 1264) bio je srpski vladar iz dinastije Nemanjića, koji je vladao od 1234. do 1243. godine. Bio je sin Stefana Prvovenčanog i Evdokije Anđel, ćerke vizantijskog cara Aleksija III.
Tokom svoje vladavine, Vladislav je ojačao veze sa Bugarskom ženidbom sa Beloslavom, ćerkom bugarskog cara Ivana Asena II. Ovaj savez doprineo je političkoj stabilnosti i jačanju uticaja Bugarske u Srbiji.
Jedno od najznačajnijih Vladislavljevih dela bilo je podizanje manastira Mileševa, gde su prenete mošti njegovog strica, Svetog Save, iz Trnova 1236. godine. Manastir je postao važno duhovno i kulturno središte srednjovekovne Srbije.
Vladislav je bio primoran da abdicira 1243. godine, nakon čega se povukao iz političkog života. Prema nekim izvorima, umro je pre 1277. godine.
Njegova vladavina ostavila je značajan trag u srpskoj istoriji, posebno kroz kulturni i duhovni doprinos izgradnjom manastira Mileševa.