Maksim Branković, rođen kao Đorđe Branković 1461. godine, bio je poslednji muški potomak dinastije Branković.
Titulu despota Srbije nosio je od 1486. do 1497. godine, koju mu je dodelio ugarski kralj Matija Korvin.
Godine 1497. povukao se iz svetovnog života, zamonašio se pod imenom Maksim i posvetio se crkvenim dužnostima.
Osnovao je manastir Krušedol, koji je postao značajan duhovni centar.
Godine 1513. postao je mitropolit Beograda.
Nakon smrti 1516. godine, kanonizovan je kao svetac od strane Srpske pravoslavne crkve.