Stevan Stanković (rođen 1940. u Pirotu) bio je istaknuti doktor geografskih nauka i emeritus Univerziteta u Beogradu, poznat po doprinosu razvoju geografije, turizma i ekologije. Diplomirao je geografiju 1963. godine na Univerzitetu u Beogradu sa prosečnom ocenom 9,87, a doktorirao 1974. godine tezom o planinskim jezerima Crne Gore.
Tokom svoje karijere, bio je profesor na Geografskom fakultetu u Beogradu, gde je predavao predmete iz oblasti geografije, turizma i ekologije na osnovnim, master i doktorskim studijama. Kao mentor, učestvovao je u izradi preko 570 diplomskih, 30 magistarskih i 20 doktorskih radova. Bio je dekan Geografskog fakulteta, upravnik Instituta za turizam i član brojnih naučnih i obrazovnih tela.
Objavio je preko 500 naučnih radova i više od 30 knjiga i univerzitetskih udžbenika, uključujući "Turistička geografija", "Planinska jezera Crne Gore" i "Turizam Srbije". Njegova istraživanja obuhvatala su teme poput turističke valorizacije prirodnih resursa, ekologije i limnologije, a njegove publikacije prevedene su na više jezika.
Učestvovao je na preko 90 naučnih i stručnih skupova, organizovao omladinske geografske kampove, uređivao zbornike i monografije, uključujući poznatu knjigu "Biseri Srbije". Posebno se istakao radom na očuvanju prirodnih i kulturnih vrednosti kroz projekte i prostorne planove.
Dobitnik je mnogih nagrada i priznanja, uključujući priznanja Zavoda za udžbenike, Prirodno-matematičkog fakulteta, i medalje posvećene Jovanu Cvijiću. Njegovo stvaralaštvo i angažman značajno su obogatili srpsku geografsku nauku i unapredili turizam kao disciplinu.