Nikola Stanjević bio je velikaš i vojvoda iz doba srpskog cara Dušana, a kasnije veliki vojvoda za vreme vladavine cara Uroša. Njegovo poreklo nije potpuno poznato, ali se zna da je bio srodnik cara Dušana i istaknuti vojni vođa.
Car Dušan dodelio mu je zemlju u oblasti Štipa, Bregalnice i Strumice u severoistočnoj Makedoniji, gde je sagradio manastir Konče, posvećen Svetom Stefanu. Stanjević je bio ktitor manastira i zadužbinar, a manastir Konče poklonio je manastiru Hilandaru, gde se kasnije povukao u monaštvo.
Iako nije potvrđeno, postoji mogućnost da je on isti Nikola koji se pominje u natpisima u crkvi kod Tikveša, što bi ukazivalo na šire granice njegove teritorije.
Nakon Dušanove smrti, Stanjević je ostao lojalan centralnoj vlasti, ali se njegov uticaj smanjio tokom širenja Vukašina i Marka Mrnjavčevića, koji su preuzeli deo njegovih teritorija.