Njegovo Preosveštenstvo episkop sremski gospodin Vasilije sa većim brojem sveštenika iz Batajnice i arhijerejskog namesništva zemunskog, osveštao je dana 16. oktobra 2016. godine zemljište za novu crkvu koja će uz Božiju pomoć biti podignuta u Batajničkom naselju Belarica. Ime Belarica označavalo je pre dve decenije jednu utrinu južno od Batajnice. Danas su tu kuće ljudi koji su izbegli iz Krajine i započeli svoje nove živote. Pored Busija, koje su se izgradile u funkcionalno naselje i Belarica ima sve pretpostavke za nesmetan razvoj. Ideja da se sagradi bogomolja za belarički kraj, oko koje bi se obrazovala posebna parohija, i crkvena opština postoji odavno. Njegovo Preosveštenstvo episkop sremski g. Vasilije blagoslovio je nove napore građevinskog odbora predvođene sveštenikom Alenom Vukašinom, koji je osvežio graditeljske napore novim duhovnim sadržajima.
Taj novi hram u Batajnici, njenom delu koji se zove Belarica, biće posvećen Svetoj Velikomučenici Nedelji, ranohrišćanskoj svetiteljki koja u srpskom narodu, a naročito u srpskom narodu severne Dalmacije, južne Like i zapadne Bosne (klasičnog Triplex confiniuma) uživa veliko poštovanje. I ne samo u krajiškom delu srpskog naroda, poznato je veličanje Svete Nedelje u narodnom pesništvu i poznati su lepi običaji koji se vezuju za svaku „mladu nedelju u mesecu". Prostodušni narod je uzvišeno shvatao Božiju zapovest da je 7. dan, kada je Gospod Bog „počinuo“ od svoga stvaralačkog dela, svečarski dan, evharistijski, dan zahvalnosti, tople molitve i zajedničarenja. U Dalmaciji je lepe opise verovanja, običaja i drugog društvenog postupanja koji je u vezi sa Svetom Velikomučenicom Nedeljom dao prota i crkveni istoričar Dušan Kašić u svojoj raspravi „Poštovanje Sv. Velikomučenice Nedelje u severnoj Dalmaciji“.
Mesto koje je osveštano i opredeljeno za novu crkvu u Belarici poznato je po hrišćanskoj prošlosti u XVI veku, o čemu svedoče turski katastarski popisi Zemunske nahije. Najbliža mesta Batajnici su po popisu iz 1546. godine bila Belarica i Crvena Crkva. U Belarici je živeo Petar „dijak“ (đakon), a knez u selu je bio Nikola Stifić. Susedna Crvena (Crljena) Crkva je dobila ime po hramu građenom od opeke. Po popisu iz 1566/1567. godine u Belarici (Biljarici) je službovao „pop Nikola", a u Crvenoj Crkvi „pop Obrajan“. Po promislu Božijem Belarica će opet dobiti novi hram, čime će se njeno hrišćansko naznačenje dodatno utvrditi.
Po Radovanu Pilipoviću današnji stanovnici Belarice potiču uglavnom iz severne Dalmacije i susednih krajiških oblasti. Po blagoslovu Preosvećenog episkopa sremskog g. Vasilija nova crkva će biti posvećena Sv. Velikomučenici Nedelji, toliko poštovanoj u njihovom starom zavičaju, ali i dalje u hrišćanskim srcima. U severnim krajevima Dalmacije, na tako malom prostoru, postoji nekoliko hramova posvećenih Svetoj Nedelji, kao u Kožlovcu i Oćestovu. Njima se pridružuje i crkva u Gornjem Karinu, pored magistralnog puta Benkovac - Obrovac, koja je takođe podignuta i posvećena, 1985. godine, Sv. Nedelji.
Treba reći da je minirana posle ratnih operacija, praktično sravnjena sa zemljom, 1996. godine. Gornji Karin, rodno mesto Simeona Končarevića, izabranog episkopa srpskog naroda u Dalmaciji 1750. godine, na saboru u Dalmatinskom Kosovu čuva svetosavske tradicije i kosovski zavet. Zamisao da se podgine nova crkva Sv. Velikomučenice Nedelje u Belarici na podobije one iz Gornjeg Karina, jeste, nakon 20 godina potvrda postojanosti našeg naroda i njegove hrišćanske nade, tj. kako je zapisao veliki književnik zaista je tako: „Nema smrti. Ima seoba". (M. Crnjanski).
